QARLUQ LAHJASI LEKSIKASIGA XOS XUSUSIYATLARNING SHONAZAR SHOABDURAHMONOV TOMONIDAN O‘RGANILISHI
Referat
Shonazar Shoabdurahmonov o‘zbek dialektologiyasi tarixida o‘zbek tili qarluq lahjasining yirik tadqiqotchisi sifatida salmoqli iz qoldirgan. Uning “Карлукское наречие узбекского языка” (O‘zbek tilining qarluq lahjasi) nomli fundamental tadqiqotida ushbu lahjaning fonetik, morfologik va leksik xususiyatlari mukammal tavsiflab berilgan. Olimning bu yirik tadqiqoti ushbu yo‘nalishdagi keyingi tadqiqotlar uchun dastur vazifasini o‘tadi. Maqolada olimning qarluq lahjasi leksikasi xususidagi nazariy qarashlari, ilmiy xulosalari haqida so‘z yuritiladi.
Kalit so'zlar:
Mualliflar haqida
Adabiyotlar ro'yxati
Алишер Навоий. (1991). Фарҳод ва Ширин. Фан.
Ashirboyev, S. (2021). O‘zbek dialektologiyasi. Nodirabegim.
Баранов, Х.К. (1984). Арабско-русский словарь. Русский язык.
Лутфий. (1965). Девон. Бадиий адабиёт.
Муҳаййир. (2010). Девон. Муҳаррир.
Qodirov, U. (2025). The scientific activities of Shonazar Shoabdurahmonov. Bulletin of Pedagogs of New Uzbekistan, 3(2), 94–99. Retrieved from https://in-academy.uz/index.php/yopa/article/view/45024
Усмон Носир. (1988). Унутмас мени боғим. Ғафур Ғулом.
Шаабдурахманов, Ш. (1983). Карлукское наречие узбекского языка. Фан.
Шамсиев П., Иброҳимов С. (1973). Навоий асарлари луғати. Ғафур Ғулом.
Шоабдураҳмонов, Ш. (1961). Таянч шаҳар шевалари лексикасидан. Ўзбек диалектологиясидан материаллар, II, 274-331.
Шоабдураҳмонов, Ш. (1962). Ўзбек адабий тили ва ўзбек халқ шевалари. Фан.